
عنوان کامل پایان نامه کارشناسی ارشد : تأثیر ناتو در پیشبرد راهبردی سیاستهای ایالات متحده در خاورمیانه پس از 11 سپتامبر
تکه ای از متن پایان نامه :
ارزیابی پارامترهای این ارتباط بایستی توجه داشت که ناتو و خاورمیانه در یک خلأ سیاسی و ژئواستراتژیک با یکدیگر ارتباط مستقر نمیکنند که بتوان ارتباط آنها را از زمینه جهانی آن و اثرات شگرف ایالات متحده بر هر دوی آنها تفکیک نمود (صادقیان خوری 1391).
این اقدامات بر مباحث امنیتی نرم مانند مکانیسمهای رایزنی، تبادل دانش و تخصص و آموزشهای نظامی متمرکز می باشد. محور بحث کتاب حاضر مطالعه و مطالعه ارتباط جدید ناتو و خاورمیانه می باشد. نویسنده معتقد می باشد به مقصود ارزیابی پارامترهای این ارتباط بایستی توجه داشت که ناتو و خاورمیانه در یک خلأ سیاسی و ژئواستراتژیک با یکدیگر ارتباط مستقر نمیکنند که بتوان ارتباط آنها را از زمینه جهانی آن و اثرات شگرف ایالات متحده بر هر دوی آنها تفکیک نمود.
1-3- اهمیت و ضرورت انجام پژوهش
ناتو نمونه بارزی از اتحاد همیشگی و بلندمدت در حوزه امنیت دستهجمعی میباشد که در آن کشورهای خاصی با معیارهای مشخص نظامی، امنیتی و سیاسی به عضویت پذیرفته میشوند. در طول 11سپتامبر و براساس منشور ناتو این سازمان رویکردی نظامی امنیتی و طبعاً سیاسی داشت اما با فروپاشی شوروی، ناتو در صدد یافتن هویت و حوزه مسوولیتی جدیدی برآمد. اجلاس اخیر سران ناتو در استانبول در اواخر ژوئن 2004 از آن حیث اهمیتی دوچندان پیدا نمود که اروپا و آمریکا در صدد ترمیم روابطی برآمدند که در جریان تهاجم به عراق آسیب دیده بود. با در نظر داشتن اینکه غرب دامنه تهدیدها را از کمونیسم به تروریسم، رادیکالیسم اسلامی و خطر سلاحهای کشتارجمعی انتقال داده می باشد، لذا لزوم تداوم حیات ناتو در قالب گسترش حوزه جغرافیایی آن به یک ضرورت برای ناتو مبدل شده می باشد. در نظر داشتن خاورمیانه به دلیل موقعیت ممتاز و برجسته این منطقه برای مجموعه غرب، یکی از راهبردهای آینده ناتو در نگاه فراآتلانتیکی این سازمان می باشد. اهمیت این اثر به لحاظ محتوایی و ساختاری در این می باشد که تاکنون کوشش جدّی سیستماتیک در مطالعه ارتباط ناتو و خاورمیانه و همچنین وجوه فرق دو قطب ناتو (ایالات متحده و متحدین اروپایی) صورت نگرفته می باشد.
1-4- مرور ادبیات و سوابق مربوطه
کتاب ناتو و خاورمیانه: بستر ژئوپلتیک بعد از 11 سپتامبر، نوشته محمد مصطفی عرفی دارای یک دیباچه و پنج فصل می باشد. نویسنده هدف خود از نگارش آن را، مطالعه ماهیت و گسترش حضور سازمان پیمان آتلانتیک شمالی در خاورمیانه از سال 1994 به بعد عنوان کرده و اظهار میکند قصد داشته